Początek lat ’70 był niezwykle trudnym okresem dla Smile – zespołu współtworzonego przez Tima Staffella, Briana Maya i Rogera Taylora. May, student astronomii, opuścił kapelę na kilka tygodni, żeby badać światło zodiakalne na Teneryfie, poza tym, jak większości zespołów studenckich, Smile brakowało funduszy na dalszą działalność. Ponadto Staffell, oczarowany debiutanckim albumem Amerykanina Ry’a Coodera, zaczął czuć coraz większą niechęć do angielskiego rocka. Wreszcie postanowił opuścić Smile na rzecz folk-rockowego zespołu Humpy Bong. „Całe szczęście!” – jak później przyznał. (CZYTAJ: KONCERTY SMILE (1968 – 1970))
Na swoje miejsce Staffell zarekomendował kolegę ze studiów i stałego bywalca koncertów Smile – Freddiego Bulsarę. Ten namówił Briana i Rogera, by nie rozwiązywali zespołu i kontynuowali z nim w roli wokalisty. Jednak o ile Freddie mógł bez problemu zastąpić Staffella za mikrofonem, to już jednak nie posiadał jego talentu do gry na gitarze basowej. Dlatego też wkrótce do zespołu dołączył Mike Grose – kolega Rogera z Truro.
Przyjmuje się, że muzycy zagrali pierwszy koncert jako Queen 27 czerwca 1970 r. w Truro, choć jeszcze przez jakiś czas zaklepywali koncerty jako Smile (prawdopodobnie korzystając z lokalnej renomy Staffella). Część relacji sugeruje również, że nową nazwę wymyślono dopiero po koncercie w Liverpoolu, 31 października 1970 r. Tezę tę ma potwierdzać pojawienie się napisu „Queen” na centrali Rogera podczas kolejnego koncertu w Hertford.
Mike Grose nie zagrzał na długo miejsca u boku Freddiego, Briana i Rogera, odszedł po zaledwie trzech koncertach, w lipcu 1970 r. Jego następcą był Barry Mitchell, który pozostał w składzie od sierpnia 1970 r. do stycznia 1971 r., grając z Queen 12 występów. Podczas dwóch koncertów w lutym 1971 r. zastępował go Doug Bogie. Przełomową datę stanowi jednak 2 lipca 1971 r. Jest to pierwszy odnotowany koncert Queen z Johnem Deaconem w składzie.
Nieznane są setlisty tych wczesnych koncertów, wiadomo natomiast, że zespół grał niektóre utwory z czasów Smile (na pewno Doin’ Alright), kilka własnych kompozycji, które miały ukazać się na debiutanckim albumie Queen (Keep Yourself Alive, Liar, Son and Daughter, Modern Times Rock ‚n’ Roll, Great King Rat), nigdy niewydany Hangman, a nawet wczesną wersję Stone Cold Crazy i niegrane nigdy później Jesus oraz The Night Comes Down. Każdy koncert wieńczyła wiązanka rock ‚n rollowych standardów.
Wyjątek od powyższego stanowią dwa występy – w King’s College Medical School (10 marca 1972 r.) oraz w legendarnym Marquee Club (20 grudnia 1972 r.). Z pierwszego z nich zachowała się odręcznie napisana przez Freddiego setlista (obecnie jest w posiadaniu kolekcjonera z Włoch, który zapłacił za nią na E-bayu 1500 $), zaś zapis drugiego z nich jest w posiadaniu Queen Productions.
Setlista z 10 marca 1972 r.:
- Son & Daughter
- Great King Rat
- Jesus
- The Night Comes Down
- Liar
- Keep Yourself Alive
- See What a Fool I’ve Been
- Stone Cold Crazy
- Hangman
- Jailhouse Rock
- Bama Lama Bama Lou
John Deacon w Marquee Club, 20.12.1972 r.; fot. queenconcerts.com
Setlista z 20 grudnia 1972 r.:
- Great King Rat
- Son & Daughter
- Jesus
- Doing All Right
- Ogre Battle
- Keep Yourself Alive
- Liar
- Jailhouse Rock
- Bama Lama Bama Lou
Opracował: mike
Więcej informacji o koncertach Queen: queenconcerts.com
Queen Poland 
